我是路过的旅行者 给我记好了
我是路过的旅行者 给我记好了最新章节：
你生病为什么不告诉我，你这是要让我愧疚终身啊~”杨毅云自责他自己，也责怪林欢
叶轻雪傲娇的冷哼了一声，意思是，这句话恭维的不错，本小姐全盘接受了
他口中才说出半句话，浑身上下就开始四处鼓胀，一道道混沌光团接连破体而出，生生将其身躯撕扯成了碎片
李绩心中微动，却也不说穿，有些秘密还是守紧些的好，倒不是为提防，而是没必要
因为贺佳琪说的全都是板上钉钉的事实
黑头盔拿着一打厚厚的资料，坐在角落里看，好像我和胖子完全不存在一样
一道道青光飞射而出，却是一杆杆青色阵旗，落在密室各处，很快张开一层厚厚青色光幕，正是上次的青色禁制
“你真的要走？你可要想清楚了，刚才我是有些过火，不过你真的走了，离开了我，你可就什么都不是
段舒娴见外面的落日阳光，景色迷人，她今天睡了大半天了，她也想出去走动走动，散散心
小鹤，灵儿，你们在这里等候，我去去就来！
我是路过的旅行者 给我记好了解读：
nǐ shēng bìng wèi shén me bù gào sù wǒ ， nǐ zhè shì yào ràng wǒ kuì jiù zhōng shēn a ~” yáng yì yún zì zé tā zì jǐ ， yě zé guài lín huān
yè qīng xuě ào jiāo de lěng hēng le yī shēng ， yì sī shì ， zhè jù huà gōng wéi de bù cuò ， běn xiǎo jiě quán pán jiē shòu le
tā kǒu zhōng cái shuō chū bàn jù huà ， hún shēn shàng xià jiù kāi shǐ sì chù gǔ zhàng ， yī dào dào hùn dùn guāng tuán jiē lián pò tǐ ér chū ， shēng shēng jiāng qí shēn qū sī chě chéng le suì piàn
lǐ jì xīn zhōng wēi dòng ， què yě bù shuō chuān ， yǒu xiē mì mì hái shì shǒu jǐn xiē de hǎo ， dào bú shì wèi dī fáng ， ér shì méi bì yào
yīn wèi hè jiā qí shuō de quán dōu shì bǎn shàng dìng dīng de shì shí
hēi tóu kuī ná zhe yī dǎ hòu hòu de zī liào ， zuò zài jiǎo luò lǐ kàn ， hǎo xiàng wǒ hé pàng zi wán quán bù cún zài yī yàng
yī dào dào qīng guāng fēi shè ér chū ， què shì yī gān gān qīng sè zhèn qí ， luò zài mì shì gè chù ， hěn kuài zhāng kāi yī céng hòu hòu qīng sè guāng mù ， zhèng shì shàng cì de qīng sè jìn zhì
“ nǐ zhēn de yào zǒu ？ nǐ kě yào xiǎng qīng chǔ le ， gāng cái wǒ shì yǒu xiē guò huǒ ， bù guò nǐ zhēn de zǒu le ， lí kāi le wǒ ， nǐ kě jiù shén me dōu bú shì
duàn shū xián jiàn wài miàn de luò rì yáng guāng ， jǐng sè mí rén ， tā jīn tiān shuì le dà bàn tiān le ， tā yě xiǎng chū qù zǒu dòng zǒu dòng ， sàn sàn xīn
xiǎo hè ， líng ér ， nǐ men zài zhè lǐ děng hòu ， wǒ qù qù jiù lái ！
